منعکس کننده دامنه زمان نوری (OTDR) مناسب برای تست فیبر نوری می‌باشد. این تجهیز می‌تواند اتصال را بررسی، طول را اندازه‌گیری و محل خطا را تشخیص دهد. OTDR برای تست کابل‌های طولانی (تقریبا بیشتر از 250 متر) یا کابل‌های مخابراتی طولانی که دارای اتصالات می‌باشند، استفاده می‌شود. اطلاعاتی که OTDR تولید می‌کند، که معمولا برای تولید تصویری است که ((جاروب)) یا ((امضا)) نامیده می‌شود.
این تصویر حاوی اطلاعات ارزشمندی است که با ذخیره آنها می‌توان بعدها برای بررسی مشکلات شبکه استفاده نمود. از تست فیبر نوری ها نباید برای انداره‌گیری کم شدن قدرت سیگنال در کابل فیبر نوری استفاده نمود. این کار بهتر است به منابع آزمایش قدرت سیگنال و وسایل اندازه‌گیری سپرده شود. این تجهیز می‌تواند محل انتهایی کابل و کیفیت فیبر و اتصالات را نشان دهد. با این وجود OTDR ها می‌توانند برای یافتن محل خطا نیز استفاده شوند.
تست فیبر نوری OTDR چیست و چگونه کار می‌کند؟
بر خلاف نیروسنج و منبع آزمایش، که به طور مستقیم تلفات کابل فیبر نوری را اندازه‌گیری می‌کنند، OTDR به طور غیر مستقیم این کار را انجام می‌دهد. تست فیبر نوری از یک اثر نوری منحصر به فرد از فیبر نوری برای اندازه‌گیری غیر مستقیم استفاده می‌کند.
تست فیبر نوری OTDR شامل یک فرستنده لیزری با توان بالا می‌باشد که یک پالس نور را به درون فیبر ارسال می‌کند. نور پراکنده شده به عقب، و نور منعکس شده، از طریق فیبر به سمت OTDR بر می‌گردد و در پایان از طریق یک متصل‌کننده در جلوی OTDR به سمت یک گیرنده حساس هدایت می‌شود. برای هر اندازه گیری، تست فیبر نوری یک پالس بسیار قدرتمند را می‌فرستد و نور برگشتی را در طول زمان اندازه‌گیری می‌کند.
فرض کنید پالس OTDR به عنوان یک منبع مجازی باشد که توسط پراکندگی ایجاد شده است؛ به طوری که تمام فیبرها را بین خودش و OTDR در زمان حرکت به درون فیبر آزمایش می‌کند. از آنجا که ممکن است سرعت پالس در زمان عبور از فیبر به وسیله ضریب شکست شیشه در هسته‌ی فیبر اندازه‌گیری شود؛ OTDR می‌تواند چیزی که در نور پراکنده شده به سمت منبع می‌بیند را، با مکان واقعی در فیبر مرتبط کند. بنابراین می‌تواند یک نمایشی از نور پراکنده شده به سمت منبع در هر نقطه‌ای در طول فیبر ایجاد کند.
تعدادی محاسبات پیچیده برای این موضوع وجود دارد. به یاد داشته باشید نور مجبور است بیرون رود و برگردد، بنابر این شما مجبور به داشتن عاملی هستید که زمان محاسبات را نصف کند. همچنین باید اتلاف را هم در زمان مشاهده آن از هر دو طریق نصف کند. اتلاف نیرو یک تابع لگاریتمی می‌باشد بنابراین نیروی اندازه گیری به دسی بل (dB) نمایش داده می‌شود.
OTDR همیشه با یک کابل راه‌اندازی استفاده می‌شود و ممکن است از یک کابل دریافت هم استفاده کند. کابل راه‌اندازی گاهی اوقات pulse suppressor نامیده می‌شود، که به تست فیبر نوری اجازه می‌دهد بعد از اینکه پالس آزمایشی به سمت فیبر ارسال شد آن را حل و فصل کند و یک ارتباط مرجع را برای اولین ارتباط در کابل آزمایشی جهت تعیین اتلاف آن فراهم می‌کند. کابل دریافت ممکن است در مسیرهای طولانی جهت ایجاد امکان اندازه‌گیری اتصال در پایان کابل مورد آزمایش، استفاده شود.
یک تصویر هزاران تفسیر با ارزش دارد و طرحOTDR (trace) نیز کلمات زیادی برای توضیح تمام اطلاعات آن دارد. نمودار طرح را در نظر بگیرید.
شیب طرح ضریب تضعیف فیبر را نشان می‌دهد و توسط OTDR در dB/km کالیبره شده است. به منظور اندازه‌گیری تضعیف فیبر، شما به یک طول نسبتا طولانی از فیبر بدون اعوجاج که حاصل دقت OTDR یا اضافه بار به علت انعکاس بزرگ می‌باشد در هر دو پایان نیاز دارید. اگر فیبر در هر دو انتها مخصوصا در نزدیکی محل بازتاب مانند کانکتور غیر خطی به نظر می‌رسد، در زمان اندازه‌گیری اتلاف، از آن بخش اجتناب کنید.
اتصالات فیبر نوری و جوش‌ها در اصطلاحات تست فیبر نوری حوادث (events) نامیده می‌شوند که هر دو باید اتلاف را نشان بدهند. اما کانکتورها و جوش‌های مکانیکی یک نقطه اوج از بازتاب را نشان خواهند داد. ارتفاع این نقطه اوج مقدار بازتاب را در حوادث نشان می‌دهد. مگر اینکه آنقدر بزرگ باشد که گیرنده OTDR را اشباع کند و قادر به نمایش آن نباشد؛ سپس در نقطه‌ی اوج ممکن است یک سطح صاف و ادامه دار تا انتها داشته باشد که نشان می‌دهد گیرنده overload شده است.
گاهی اوقات اتلاف یک جوش فیوژن خوب، آنقدر کوچک است که قابل دیدن با تست فیبر نوری نمی‌باشد که برای سیستم خوب است اما ممکن است اپراتور را گیج کند. خیلی مهم است که طول تمام کابل‌های شبکه را بدانید. با این کار شما میدانید کجا eventها را مشاهده کنید و در زمان نمایش event غیر معمولی گیج نخواهید شد.
پالس های انعکاسی می‌تواند به شما دقت تست فیبر نوری را نشان دهد. شما نمی‌توانید دو event نزدیک را که توسط عرض پالس اجازه داده شده است را ببینید. به طور کلی دلیل استفاده از عرض پالس‌های طولانی امکان مشاهده کابل‌های طولانی و پالس‌های باریک در زمان نیاز به دقت بالا می‌باشد. هرچند آنها فاصله ای که تست فیبر نوری می‌تواند ببیند را محدود می‌کنند.