اینترنت بر بستر فیبر نوری؛ نصب و راه اندازی

اینترنت فیبر نوری یک تکنولوژی ارتباطی است که از طریق کابل‌هایی با قطر بسیار کوچکی که از الیاف نوری ساخته شده‌اند، اطلاعات را بین دو نقطه انتقال می‌دهد. این تکنولوژی ارتباطی با سرعت و پهنای باند بسیار بالا و کاهش قابل توجه در اختلالات ارتباطی مرتبط است و به همین دلیل برای کاربران حرفه‌ای و شرکت‌ها بسیار جذاب است.

اینترنت فیبر نوری معمولا به عنوان “fiber internet” یا “fiber broadband” نیز شناخته می‌شود. بسته به اینکه کابل‌های فیبر نوری تا چه حد از محل فاصله دارند، ممکن است به آن‌ها “FTTH” ،”FTTP” یا “FTTB” نیز گفته شود.

مزایای سرویس اینترنت فیبر نوری چیست؟

سرویس اینترنت فیبر یک فناوری پیشرفته است که برای ارائه مزایای بی‌شماری نسبت به کابل‌های مسی یا کواکسیال استفاده می‌شود. در ادامه به برخی از مزایای سرویس اینترنت فیبر نوری پرداخته خواهد شد.

1. سرعت بالاتر اینترنت:
   سرویس اینترنت فیبر به دلیل داشتن سرعت بالاتر، مورد توجه قرار گرفته است. این سرویس سرعت آپلود و دانلود همانند یکدیگر است، به عبارت دیگر شما می‌توانید فایل‌ها را به همان سرعتی که دانلود می‌کنید، آپلود کنید. با استفاده از سرویس اینترنت فیبر نوری، شما می‌توانید به راحتی ویدیوها را پخش کنید، بازی کنید و از اینترنت بهره‌مند شوید.
2. اطمینان بیشتر:
   کابل‌های فیبر نوری از شیشه یا پلاستیک ساخته شده‌اند، به این معنی که حساسیت کمتری نسبت به تداخلات الکترومغناطیسی یا تداخلات فرکانس رادیویی دارند. این امر باعث می‌شود که سرویس اینترنت فیبر نسبت به کابل‌های مسی یا کواکسیال، قابلیت اطمینان بیشتری داشته باشد.
3. پشتیبانی از پهنای باند بیشتر:
   سرویس اینترنت فیبر نوری قابلیت پشتیبانی از پهنای باند بیشتری را دارد. این به معنای این است که می‌توانید چندین دستگاه را به اینترنت متصل کنید بدون اینکه سرعت اینترنت شما کم شود.
4. کیفیت سیگنال بهتر:
   کابل‌های فیبر نوری داده‌ها را با استفاده از نور انتقال می‌دهند، به همین دلیل کمترین افت سیگنال و تداخل رخ می‌دهد. این موضوع باعث بهبود کیفیت سیگنال و کاهش تعداد خطاهای داده‌ای می‌شود.

معایب استفاده از سرویس اینترنت بر بستر فیبر نوری

استفاده از اینترنت فیبر نوری مزیت‌های زیادی دارد، اما همچنین دارای برخی معایب نیز است. در ادامه به برخی از این معایب در زیر اشاره می‌کنم:

1. هزینه‌های نصب:
   نصب اینترنت فیبر نوری به دلیل نیاز به تجهیزات خاص و همچنین نصب کابل‌های خطیر و پیچیده می‌تواند هزینه‌بر باشد.
2. زمان نصب:
   نصب این سرویس ممکن است نیاز به زمان و صبر داشته باشد، زیرا نیاز به نصب کابل‌های خطیر و تجهیزات خاص دارد.
3. احتیاط در استفاده:
   کابل‌های فیبر نوری بسیار حساس هستند و به خاطر طراحی خاص خود، نیاز به استفاده از ابزارهای خاص برای کار با آن‌ها دارند. همچنین نیاز به احتیاط و دقت بیشتر در نصب و استفاده از آن‌ها دارند.
4. وابستگی به تکنولوژی:
   استفاده از اینترنت فیبر به تکنولوژی خاص خود وابسته است و در صورت بروز مشکل در تکنولوژی، اینترنت قطع خواهد شد.
5. وابستگی به اپراتور:
   در صورت استفاده از اینترنت فیبر نوری، شما به اپراتور مربوطه وابسته خواهید بود و در صورتی که اپراتور با مشکلاتی مواجه شود، خدمات اینترنت شما نیز ممکن است تحت تاثیر قرار گیرد.

مراحل نصب اینترنت فیبر نوری و تجهیزات آن

برای اجرای سرویس اینترنت فیبر نوری و استفاده از این خدمات لازم است تا فرآیند زیر طی شود:

1. انتخاب ارائه دهنده سرویس:
   اولین مرحله در اجرای سرویس اینترنت فیبر نوری انتخاب یک ارائه دهنده سرویس است که این سرویس را در منطقه شما ارائه می‌دهد.
2. بررسی دسترسی:
   پس از انتخاب ارائه دهنده سرویس، بررسی کنید که سرویس fiber internet در منطقه شما در دسترس است یا خیر.
3. نصب تجهیزات:
   برای استفاده از این سرویس فیبر نوری، نیاز به تجهیزات خاصی دارید که توسط ارائه دهنده سرویس برای شما نصب خواهند شد. این تجهیزات شامل مودم، روتر و کابل‌های فیبر نوری است.
4. آموزش‌های مورد نیاز:
   پس از نصب تجهیزات، ارائه دهنده سرویس به شما آموزش‌های مورد نیاز برای استفاده از سرویس اینترنت فیبر نوری را ارائه خواهد داد.

تجهیزات مورد نیاز برای اجرای سرویس اینترنت فیبر نوری شامل کابل‌های فیبر نوری، مودم و روتر است. کابل‌های فیبر نوری باید به‌صورت دقیق نصب شوند تا داده‌ها به‌درستی انتقال یابند. مودم و روتر نیز برای اتصال به اینترنت و ارائه امکانات شبکه مورد استفاده قرار می‌گیرند.

تفاوت ADSL با اینترنت فیبر چیست؟

اینترنت فیبر نوری و ADSL دو تکنولوژی مختلف برای اتصال به اینترنت هستند. در ادامه به تفاوت‌های آن‌ها در زیر اشاره می‌کنم:

اینترنت فیبر نوری:

• از کابل‌های الیاف نوری برای انتقال اطلاعات استفاده می‌کند.
• این تکنولوژی سرعت بسیار بالا و پهنای باند عظیمی را فراهم می‌کند که به دسترسی سریع و قدرتمند به اینترنت منجر می‌شود.
• با توجه به نوع اتصال، سرعت و پهنای باند اینترنت فیبر قابل تنظیم است و می‌تواند سرعت‌های بسیار بالاتر از ADSL را فراهم کند.
• در مورد فاصله از مرکز تبادل، سرعت اینترنت فیبر تقریبا ثابت است و تحت تأثیر کاهش سرعت به دلیل فاصله نمی‌افتد.
• برای استفاده از اینترنت فیبر نوری، نیاز به نصب کابل‌های الیاف نوری تا خانه یا محل کار وجود دارد.

ADSL:

• استفاده از خطوط تلفن معمولی برای ارتباط به اینترنت دارد.
• سرعت ADSL معمولا کمتر از فیبر نوری است و در حدود چند مگابیت بر ثانیه (Mbps) قرار می‌گیرد.
• سرعت ADSL برای هر فرد به فاصله خط تلفن و مرکز تبادل وابسته است و با افزایش فاصله کاهش می‌یابد. بنابراین، کسانی که در فواصل دورتر از مرکز تبادل هستند، ممکن است سرعت کمتری داشته باشند.
• نصب ADSL ساده‌تر و هزینه آن کمتر است نسبت به نصب فیبر نوری.
• ADSL معمولا برای استفاده خانگی یا کاربری‌های ساده مورد استفاده قرار می‌گیرد.

انواع روش‌های اجرا و پیاده سازی اینترنت فیبر نوری

با رونق روزافزون فناوری و افزایش نیاز کاربران به اینترنت با سرعت بالا و قابلیت‌های بیشتر، به دنبال ظهور و توسعه‌ی فناوری فیبر نوری جهت ارائه‌ی سرویس اینترنت بودیم. این فناوری باعث ارائه‌ی اینترنت با سرعت بالا، کمترین تداخل سیگنال و دسترسی به اینترنت بدون محدودیت فاصله شده است. در ادامه، روش‌های اجرای سرویس اینترنت فیبر نوری را با جزئیات بررسی می‌کنیم.

1- روش FTTH (Fiber To The Home)

FTTH به معنای فیبر نوری تا خانه است. این روش، سرویس اینترنت فیبر نوری را از مرکز داده‌ی ارائه دهنده سرویس تا محل سکونت کاربران ارائه می‌دهد. این روش از روش‌های معمول در اجرای اینترنت فیبر است و به کاربران اجازه می‌دهد تا از اینترنت با سرعت بالا و با کیفیت بالا در منازل خود استفاده کنند. این روش نیاز به انجام کابل‌کشی دارد و همچنین نیاز به نصب تجهیزاتی مانند مودم و روتر دارد.

2- روش PON (Passive Optical Network)

در این روش، کابل‌های الیاف نوری به صورت غیرفعال و بدون استفاده از ابزار فعال، تا محل کاربران کشیده می‌شوند. این روش به عنوان یکی از روش‌های پرطرفدار برای ارائه خدمات اینترنت فیبر نوری است.

3- روش FTTB (Fiber To The Building)

FTTB به معنای فیبر نوری تا ساختمان است. این روش، سرویس اینترنت فیبر نوری را از مرکز داده‌ی ارائه دهنده سرویس تا ساختمان‌ها ارائه می‌دهد. این روش نیاز به کابل‌کشی در ساختمان‌ها دارد و توزیع سیگنال به محل‌های مختلف ساختمان‌ها به وسیله‌ی تجهیزاتی مانند سوئیچ و تجهیزات فیبر نوری انجام می‌شود.

4- روش FTTC (Fiber To The Curb)

FTTC به معنای فیبر نوری تا لبه خیابان است. در این روش، سیگنال فیبر نوری تا لبه خیابان توزیع می‌شود و سپس از طریق کابل‌های مسی به داخل ساختمان‌ها منتقل می‌شود. این روش نیاز به کابل‌کشی از مرکز داده‌ی ارائه‌دهنده سرویس تا لبه خیابان دارد و به کاربران اجازه می‌دهد که از سرعت بالا و کیفیت بالای اینترنت بهره‌مند شوند. این روش به عنوان یکی از پراستفاده‌ترین روش‌های اجرای سرویس اینترنت فیبر نوری در نواحی شهری شناخته‌شده است.

5- روش FTTN (Fiber To The Node)

FTTN به معنای فیبر نوری تا نود است. در این روش، سیگنال فیبر نوری تا نودی توزیع می‌شود که می‌تواند در فاصله‌ی کمی از خانه‌های کاربران قرار داشته باشد. از طریق کابل‌های مسی، سیگنال از نود به داخل خانه‌های کاربران منتقل می‌شود. این روش به کاربران اجازه می‌دهد تا از سرعت بالا و کیفیت بالای اینترنت در مناطقی با فاصله‌ی کمتر از نود بهره‌مند شوند.

6- روش FTTX (Fiber To The X)

این روش، از جمله روش‌های پرکاربرد برای پیاده‌سازی شبکه‌های فیبر نوری است. فرق اصلی بین این روش و دیگر روش‌های فوق الذکر، در مرحله پایانی اتصال کابل به محل مورد نظر است. در روش fttx، مقصد (X) می‌تواند مقداری مانند H، B، C و یا N باشد. در همه‌ی این روش‌ها، کابل‌های الیاف نوری برای ارسال داده‌ها به کاربران استفاده می‌شوند.

7- روش FTTP (Fiber To The Premises)

FTTP به معنای فیبر نوری تا محل سکونت است. در این روش، کابل فیبر نوری از مرکز داده‌ی ارائه‌دهنده سرویس تا داخل خانه‌ی کاربران کشیده می‌شود. این روش، به کاربران اجازه می‌دهد که از سرعت بالا و کیفیت بالای اینترنت در همه‌ی نقاط خانه خود بهره‌مند شوند. این روش نیاز به تجهیزاتی نظیر مبدل‌های فیبر نوری دارد که قابلیت تبدیل سیگنال فیبر نوری به سیگنال الکتریکی را دارند.

8- روش FTTB (Fiber To The Building)

FTTB به معنای فیبر نوری تا ساختمان است. در این روش، کابل فیبر نوری تا داخل ساختمان کشیده می‌شود و سپس از طریق کابل‌های مسی به داخل واحدهای مسکونی و تجاری منتقل می‌شود. این روش به کاربران اجازه می‌دهد تا از سرعت بالا و کیفیت بالای اینترنت در ساختمان خود بهره‌مند شوند.

9- روش FTTT (Fiber To The Tower)

FTTT به معنای فیبر نوری تا برج است. در این روش، کابل فیبر نوری از مرکز داده‌ی ارائه‌دهنده سرویس تا برج کشیده می‌شود. این روش اغلب در نواحی شهری و محل‌هایی که از شبکه‌های بی‌سیم استفاده می‌شود، استفاده می‌شود. کابل فیبر نوری سپس از طریق کابل‌های مسی به برج انتقال داده می‌شود تا به دست کاربرانی که از شبکه‌ی بی‌سیم استفاده می‌کنند برسد.

برای انجام هرکدام از روش‌های فوق، تجهیزاتی نظیر کابل‌های فیبر نوری، تجهیزات فیبر نوری، سوئیچ‌های شبکه و مودم‌های فیبر نوری نیاز است. همچنین، نیاز به انجام کابل‌کشی دارید تا سرویس اینترنت فیبر نوری به دست کاربران برسد. این کابل‌کشی به دلیل نیاز به مواد باکیفیت و نیاز به تخصص‌های خاص، یکی از عوامل افزایش هزینه‌ی اجرای اینترنت فیبر نوری است.